ZGRADA OPŠTINE ZAJEČAR (1923)

Izgradnja zgrade opštine započeta je 1909. godine, ali je prekinuta početkom Prvog svetskog rata. Završena je 1923. godine za vreme mandata preduzimljivog predsednika opštine Milana Miljkovića, i zamenila dotadašnje neugledne baštovanske prodavnice koje su se tu nalazile. Objekat je do današnjih dana pretrpeo samo neznatne izmene u prizemlju u kome su se nekada nalazili različiti trgovački objekti (apoteka, trgovačke radnje), dok se na spratu nalaze kancelarije i velika sala za zasedanja opštinske skupštine. Zgrada je 1985. godine proglašena za nepokretno kulturno dobro.

MILAN MILJKOVIĆ (1873-1944)

Rođen u Sokobanji, Milan Miljković je kao mladić došao u Zaječar gde je otvorio uspešnu stolarsku radnju. Uočivši materijalne i ostale probleme sa kojima su se zanatlije suočavale, inicirao je osnivanje Zaječarske zanatske zadruge kao akcionarskog novčanog zavoda. Nakon povratka iz izgnanstva posle Prvog svetskog rata, zatiče gotovo potpuno razrušenu kuću i različite porodične i ljudske tragedije, i polako se preorijentiše sve više na preduzimačke poslove, pre svega u građevinarstvu.

Jedan je od osnivača i Industrijsko-privredne zadruge, putovao je često po Evropi gde je upijao nova znanja iz građevinarstva i rešenja komunalnih problema većih gradova. To ga je inspirisalo za projekte u zaječarskoj varoši i 1920. godine se kandidovao kao predsednik nestranačke građanske liste, na osnovu dobro osmišljenog programa komunalne izgradnje i uređenja grada. Zahvaljujući građevinarskom iskustvu i vidokrugu stečenom za vreme boravka u Francuskoj i Švajcarskoj tokom izgnanstva, imao je jasnu viziju savremeno uređenog Zaječara i uspeo je da tokom svoja dva mandata 1920-1926. godine preobrazi zaječarsku varoš u savremeni gradić. 

Gradske saobraćajnice bile su renovirane i izgrađene, izgrađeno je više javnih ustanova i novih industrijskih kapaciteta, završena je zgrada Opštinskog doma, uređeno je gradsko groblje i podignuta crkva na groblju, radilo se na pošumljavanju Kraljevice i njenom parkovskom uređenju, započeta je izgradnja gradske termo-električne centrale, podignuta je Fabrika ravnog stakla. Bavio se i manjim komunalnim problemima kao što je bilo čišćenje odvoda jaruga, dok su svake srede građani Zaječara bili obavezni da očiste kaldrmu ispred svojih domova i radnji, što je često lično proveravao. 

Vremenom se u gradu stvorila i jaka opozicija, te je Milan Miljković 1926. godine, i pored velike popularnosti i podrške koju je uživao među građanstvom, izgubio na izborima, te se nakon toga posvetio brojnim poslovima u svojoj preduzimačkoj firmi, kao i porodici. Tokom okupacije za vreme Drugog svetskog rata svi započeti poslovi bili su mu stopirani, a mašine zaplenjene od strane vlasti i okupatora, i nakon kraće bolesti, Milan Miljković preminuo je 1944. godine ne dočekavši oslobođenje. 

IZVORI:

Stevan M. Veljković, Iz starog Zaječara. Zaječar, 2011.